მიზანმორღვეულები
თქვენ ალბათ არ იცით, მაგრამ უკვე დიდი ხანია ვამტკიცებ, გავცივდითთქო...
რამდენიმე დღის წინ მივხვდი, რომ არ ვაჭარბებდი...
მეტსაც გეტყვით, უბრალოდ კი არ გავცივდით, გავყვითლდით, გავიყინეთ, გავბოროტდით და მოვწყდით მთავარ მიზანს, რომელიც ერთი შეხედვით ერთი გვქონდა ან უნდა გვქონოდა - ამ მიზანს დედამიწაზე ადამიანად ცხოვრება ერქვა... ანგელოზობა კი არა, ადამიანობა...
ერთი შეხედვით მარტივი მიზანი კუბოს კარამდე კი არა, ზოგმა 20 წლამდეც ვერ მოიტანა. თუმცა კვლავ ვაგრძელებთ წირვა-ლოცვისა და ქადაგების მოსმენას... ნეტავ რა სინდისით???
ურთიერთობები რომ გაცივდა იმას ვამტკიცებ, თუმცა თითქმის რომ აღარ არსებობს ეს ურთიერთობები ამაზე არ მიფიქრია... რაც გვაქვს ისიც დისკომფორტს გვიქმნის, დიალოგის ერთი ან მეორე მხარის ბოღმანარევი ქარაგმების გამო... ჩვენი კომუნიკაციის პროცესი სოციალური ქსელებით შემოიფარგლება, ალბათ ამის გამოა მას დიდ მომავალს რომ უწინასწარმეტყველებენ...
ერთი შეკითხვა მაწვალებს, როგორ შეიძლება მამა ვიტალის ცხოვრების მკითხველი ”რბილად” გკბენდეს, თავმოყვარეობას გილახავდეს (ყოველ შემთხვევაში ცდილობდეს)... ამავე დროს კდემამოსილებაზე, ჰუმანიზმის პრინციპებზე, სიკეთესა და სიყვარულზე აშკარა ყალბი აღფრთოვენებით საუბრობდეს...
ესენი ზუსტად ისეთ ქვეყანას ააშენებენ, როგორზეც ოცნებობენ... სადაც ამა სოფლის ძლიერები ზემოთ არიან, დანარჩენები კი ქვემოდან უმღვრევენ წყალს... სადაც პატარასთან დიდები იქნებიან და დიდებთან თავმოკატუნებულები... სადაც სუსტი, დაუცველი, გაუნათლებელი და უნიჭო მოიკვეთება პირისაგან მიწისა... სადაც სასაპნე ქარხანა წარმატებით გადაგ(ვ)ამუშავებს სურნელოვან საპნად... სადაც მხოლოდ და მხოლოდ ფიზიკურად სუფთები იარსებებენ... სადაც ჰუმანიზმის ადგილი არ იქნება... და სადაც მხოლოდ ისინი იქნებიან...
ბოლოს?? ბოლოს ერთმანეთი ისე შემოეხარჯებათ, რომ სასაპნე ქარხნისთვისაც აღარ ივარგებენ... დაილევიან, როგორც ეტგარ კერეტის პერსონაჟი ცოლ-ქმარი ილევა მათი შვილის გაზრდის ხარჯზე... ისინი თავიანთში ბოროტებას ზრდიან, რომელიც მალე მთელ სხეულზე მოედებათ... ეს ყველაფერი კი გულიდან დაიწყება... უგულოდ ცხოვრებას კი საპნის ბედი უთუოდ სჯობს...
მაინც მოუწევთ ”უახლოეს” განსაწმენდელში საკუთარი სხეულის დატოვება, თუმცა უგულოდ, მაგრამ მაინც...
პ.ს. ეჰ, ნეტავ, მე სად ვარ? რა ვიცი ვარ?? იქნებ არცა ვარ?? ან რაღა ვარ?? ან აქა ვარ??
sxeulis yvela nervi shemitokda da jruantelma fexis titebidan tmis rerebamde damiara da yalyze damiyena... gaviyine. ara ki ar gaviyine GAVYVITLDI. boRmam momawva gulze da gulisrevamde gamaRiziana
ReplyDelete[12/15/2010 12:36:59 AM] sal: mxileba gamigia, magram AMGVARI?!
P.S.pirveli reaqcia wakitxvis shemdeg skypeshi:)
mec gamaxara shenma reaqciam :)) :**
ReplyDeleteasec nu daigruzebi chemo gayvitlebulo megobaro...iyo da ara iyo ra, mere bavshvuri "papuu" da sul eg aris sheni sapnis qarxana :D:D
ReplyDeleteara, ras vigruzebi :D ubralod gaocebis niadagze dawerili postia :)) mikvirs, rogor sheidzleba axalgazrdebi ase gaborotdnen... rtuli bavshvoba hqondat albat :))
ReplyDelete