ცოტა ძველი პოსტი :))

იმდენი იძახეს და ილაპარაკეს რეალ თივიზე, რომ ჩამართვევინეს მეც და მაყურებინეს...

ჩვენი დასავლელი მეგობრებივით აღშფოთებულმა, იმ დღესვე "დავაძინე" არხი...

შემდეგ ყური მოვკარი თამარ დარსაველიძე ფიტულებთან ინტერვიუს აკეთებსო და რაღა თქმა უნდა, კვლავ მოვძებნე სიხშირე...

ჟურნალისტი ალასანიას ფიტულის წინ რომ დავინახე, გამიჩნდა “ბრწყინვალე” იდეა...

და...

რატომაც არა??

- მისტერ პატრიკ, რისი სუნი მაქვს მე?
- სიცოცხლის.
- რა სუნია ეს?
- ყველაზე მძაფრი მთელს მსოფლიოში.
- თქვენ თუ გაქვთ სუნი?
- არა, მაგრამ მე უსუნოდ არ დავბადებულვარ.
- აბა რა მოხდა?
- .. . ..
- არსებობს ჟან ბატისტ გრენუი?
- კი, ის ჩემში დაიბადა, გაიზარდა და აქვე მოაწყო მკვლელობა ჩემივე სუნის.
- რატომ დაუშვით ეს?
- სუნით მიხვდა, რომ ვერ შევეწინააღმდეგებოდი.
- სიტყვაძუნწობის სუნი მცემს :)
- მე მაგ სუნს თავდაცვის მექანიზმს ვუწოდებ.
- რისგან ან ვისგან თავდაცვის?
- თქვენგან.
- მე თავს არ გესხმით
- .. . ..
- ?
- კარგად ბრძანდებოდეთ!.. სასიამოვნო სურნელს გისურვებთ :))

ზუსტად ასეთი წარმომიდგენია ჩემი ყველაზე სურნელოვანი ინტერვიუ პატრიკ ზიუსკინდთან, სწორედ ასეთივე წარმომიდგენია მისი განწყობა...

დღეს და მითუმეტეს ამ შუა ღამეს რატომ მომინდა ამ პოსტის დადება არ ვიცი, თუმცა, ალბათ როცა განთიადს აივანზე შეხვდები ლეპტოპით ხელში და ალიონის სუნს შეიყნოსავ, რთულია, ცდუნებას გაუძლო და არ მოძებნო ერთ დროს ოცნებით ჩაწერილი ინტერვიუ პატრიკ ზიუსკინდთან :)